olej, tektura, 35 x 43 cm sygnowany l.d. : Kantor 63 oraz p.d.: Kantor, opisany odręcznym pismem z tyłu na oryginalnym passe-partout: cykl "Różne" Nr 1. Dekoracja do opery "Więzień" Dallapiccola 1963
Komentarz autora zanotowany przy okazji premiery opery „Więzień” 16 lutego 1963 w Teatrze Wielkim i współpracy z reżyserem Aleksandrem Bardinim:
Fakt, że znalazłem się na marginesie teatru – dramat, że w tym samym czasie znalazłem w operze możliwości realizacji, fakt, że nie wybuchł konflikt między reżyserem Bardinim a scenografem, a wręcz przeciwnie. (…) W operze widzę rozrastające się pole, nie ambicji stylizacyjno – dekoracyjnych lecz pole naprawdę nowoczesnego eksperymentu żywej materii życia i spotęgowanej formy problemu współczesności.
Tadeusz Kantor, cyt. za: Tadeusz Kantor. Wędrówka, Kraków 2000, s. 71
Tadeusz Kantor W latach 1934–39 studiował malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego i J. Pieńkowskiego oraz scenografię u K. Frycza. Podczas okupacji prowadził w Krakowie Teatr Konspiracyjny. W 1947 roku przebywał na rocznym stypendium w Paryżu; od 1957 r. związany był z awangardową drugą Grupą Krakowską. Był animatorem i współtwórcą eksperymentalnego teatru Cricot 2, powstałego w 1955 roku. Od połowy lat 50-tych uprawiał malarstwo informel – spontaniczne, nieskrępowane estetyką. Liczne cykle malarstwa Kantora z lat 70-tych i 80-tych wykazują silny związek z jego równoczesną działalnością teatralną, np. w czasie pracy nad spektaklem „Umarła Klasa” powstała seria kompozycji pod tym samym tytułem. W okresie późniejszym artysta poświęcił się głównie teatrowi, zaś do malarstwa powrócił w ostatnich latach życia.
Czytaj więcej