R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z owalnymi półwąsami. Tylne ramię jelca zwinięte w wolutę ku głowni, przednie załamane pod kątem prostym, z wybrzuszeniem w górnej części, tworzy kabłąk z kształcie „półstrzemienia”. Długi, sięgający jelca kapturek z policzkami od góry mocowany wraz z kabłąkiem nakrętką na trzpieniu głowni, od dołu ujęty wraz z trzonem pierścieniem. Trzon poprzecznie karbowany, w środkowej części wyoblony, uchwycony poprzecznym nitem w policzkach kapturka. Na zewnętrznym krzyżu jelca wybite: „1920”, na wewnętrznym „3.IR.R.14.41.”. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o niewielkiej krzywiźnie, obustronnie profilowana w jedną, szeroką bruzdę. Krótkie, obosieczne pióro z ością, sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu sygnatura producenta „WEYERSBERG & CO/SOLINGEN”. Na grzbiecie litera gotycka, rok „15”, litera „W” zwieńczona koroną. P o c h w a stalowa, polerowana z jedną ryfką z poziomym zaczepem po wewnętrznej stronie i nieruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka mocowana w płaszczu pochwy dwoma śrubami. Ostroga asymetryczna. Na kołnierzu i płaszczu powtórzone wojskowe oznaczenia” 3./R./R.14.41”.