olej, płótno, 65 x 118 cm
sygn. p. d.: Wojciech Kossak
Obraz przedstawia sześciokonny zaprzęg w galopie eskortowany przez oddział ułanów. Namalowany impastowo, z rozmachem, może być wcześniejszą wersją dużego obrazu o wym. 160 x 300 cm, który Wojciech Kossak namalował na zamówienie ministra Józefa Becka, o czym pisze w liście do żony. Obraz ten początkowo znajdował się w warszawskiej pracowni artysty w hotelu Bristol, a w roku 1941 został sprzedany prywatnemu nabywcy. Znany jest z reprodukcji w albumie Kazimierza Olszańskiego (K. Olszański Wojciech Kossak, Ossolineum, 1982; il. 204, str. 60). W roku 2014 obraz został nabyty przez Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
W 1871 roku przerwał naukę w krakowskim gimnazjum i podjął studia w SSP w Krakowie, pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza. Trzy lata później, w 1874 roku, wyjechał na dalsze studia do Monachium. Tam nauki pobierał u Aleksandra Straehubera, Aleksandra Wagnera oraz Wilhelma Lindenschmita. Studia malarskie kontynuował w Paryżu w latach 1877–1883. W roku 1895 wyjechał do Berlina, gdzie wraz z Julianem Fałatem namalował panoramę pt. Berezyna. Dzieło to odniosło bardzo duży sukces, a sam cesarz Wilhelm II namówił Kossaka do pozostania w Berlinie, w którym artysta faktycznie przebywał do 1902 roku. Pracował także na dworze Franciszka Józefa II. W roku 1913 objął stanowisko profesora warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych, między innymi w Krakowie, Lwowie, Warszawie, a także i zagranicznych – na paryskich Salonach, w Budapeszcie, Pradze, Londynie i Petersburgu. Kossak jawił się jako niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Szczególnie chętnie i ze znawstwem malował konie.