W latach 1900–1904 studiował w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, a następnie w krakowskiej ASP u T. Axentowicza i L. Wyczółkowskiego. W 1910 r. wyjechał do Paryża, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem E. Bourdelle`a. W latach 1912–13 studiował w Lipsku w Akademii Sztuk Graficznych. W latach 1922–34 prowadził katedrę grafiki artystycznej w warszawskiej ASP. Współzałożyciel Stowarzyszenia Artystów Plastyków „Rytm”. Początkowo uprawiał rzeźbę i malarstwo, zaś w późniejszym czasie poświęcił się grafice, wypracowując własny, oryginalny styl. Uznawany jest za twórcę nowoczesnego drzeworytu. Stworzył około 200 drzeworytów i 100 rycin wykonanych innymi technikami. Po 1920 roku powrócił do malarstwa akwarelowego. Malował pejzaże podhalańskie, a także malownicze widoki z włoskich podróży do Toskanii.