Teodor Axentowicz (1859 Braszów/Rumunia - 1938 Kraków)

Studium

olej, płótno naklejone na tekturę, 31 × 21,5 cm w świetle oprawy
sygn. p. śr.: „TAxentowicz”
na odwrocie nalepka z wystawy pośmiertnej artysty z TPSP w Krakowie z 1939 roku z tytułem pracy i numerem „241”

Pochodzenie:
– Kolekcja Tadeusza Tabeau

Wystawiany:
– „Teodor Axentowicz, wystawa pośmiertna”, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 30 grudnia 1938 – 2 lutego 1939

Opisany:
– „Teodor Axentowicz 1859-1938, katalog wystawy pośmiertnej, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 30 grudnia 1938 – 2 lutego 1939, s. 19, poz. 241

„Axentowicz”. Nazwisko to jakoby jakaś etykieta piękna o subtelnej harmonii barw pastelowych. Karta wielka w historii sztuki polskiej. (...) Głowa kobieca – to specjalność mistrza Axentowicza. Malował piękności z arystokracji i patrycjatu krakowskiego. (...) Powiewnie rzucana kreska pastelowa Axentowicza wybierała z modelu tylko to, co piękne i charakterystyczne, topiąc w delikatnym cieniu ujemne rysy. A zawsze między postacią, a patrzącym na nią widzem zawieszała jakby eteryczny woal sentymentu.”

M. Janoszanka, „Wspomnienie o Axentowiczu”, w: „Kultura. Tygodnik literacki, artystyczny i społeczny” 1938, nr 37, s. 7

Teodor Axentowicz

W latach 1878-1882 uczęszczał do monachijskiej ASP, gdzie pobierał nauki u Gabriela Hackla, Alexandra Waguera i Gyuli Benczura. W 1882r. wyjechał do Wenecji oraz do Paryża, gdzie uczył się w E.A.Carolusa - Durana. W Paryżu był do 1895r., zajmował się tam ilustrowaniem i kopiowaniem dziel dawnych mistrzów. Od 1895-1934r. był profesorem w SSP W Krakowie, na to stanowisko powołał go Julian Fałat. Był też współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wiele podróżował był m.in. w Londynie, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. W 1897r. założył szkole malarstwa dla kobiet. Otrzymał członkostwo Societe Nationale dex Beaux-Arts za portret Wiktora Osławskiego (1890r.) Malował przede wszystkim olejem, ale od 1890r. zaczął używać pasteli. W jego twórczości można zauważyć wpływ secesji oraz symbolizmu.

Czytaj więcej