olej, tektura, 24 × 18,5 cm
sygn. (wyryta) p. g.: „J.Malczewski/96”
„O ile modelki w ciągu wielu lat dojrzałej twórczości Malczewskiego
cyklicznie się zmieniały pod względem urody, to
w wypadku modeli męskich, w jakiś sposób bliskich malarzowi,
nawet jeśli w ciągu dłuższego czasu dotyczyła ich także
rotacja, prezentują oni stale ten sam typ urody, a w dużej
mierze i stylistyki stroju, w jakich występują w obrazach.
(...) Ulubiony typ modela Malczewskiego to ciemnowłosy
mężczyzna, o śniadej południowej karnacji.”
(D. Kudelska, „Dukt pisma i pędzla. Biografia intelektualna Jacka Malczewskiego”,
Lublin 2008, s. 763-764)
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. w pracowniach W. Łuszczkiewicza i J. Matejki oraz w paryskiej École des Beaux-Arts u E. Lehmanna. Był jednym z założycieli stowarzyszenia „Sztuka”. Od 1902 roku należał do Stowarzyszenia Artystów Polskich, był też członkiem wiedeńskiej Secesji. W latach 1897-1900 oraz 1910-1921 piastował stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wczesny okres twórczości artysty, nawiązujący do tradycji realizmu, zdominowany był przez tematy inspirowane polską poezją romantyczną i baśnią ludową oraz odwołujące się do martyrologii Sybiru. W późniejszym czasie zwrócił się ku symbolizmowi, tworząc własną, oryginalną emblematykę. Wykonał też liczne portrety, często połączone z elementami symbolicznymi i alegorycznymi.