Tadeusz Makowski (1882 Oświęcim - 1932 Paryż)

Na schodach w Hôtelu Drouot

ołówek, papier, 31 × 23 cm w świetle passe-partout
sygn. p. d.: „Tadé/Makowski”

W 1932 roku Tadeusz Makowski na prośbę swojego przyjaciela, krytyka Louisa Leona – Martina stworzył cykl rysunków ilustrujących licytacje odbywające się w słynnym paryskim Hôtelu Drouot. Rysunki te posłużyły do zilustrowania reportażu Martina „Dans le temple de la vente à l`Eucan” publikowanego w „Petit Parisien”. Makowski bardzo sumiennie podszedł do tego zadania, tworząc ogromną liczbę szkiców z aukcyjnych wydarzeń. Dla samego artysty zarówno już samo zamieszczenie jego szkiców na ramach tak opiniotwórczego czasopisma jaki i ilustrujące tekst znanego krytyka było bardzo prestiżowe. Finalnie, niestety, w tekście artykułu znalazło się zaledwie kilka rysunków artysty. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie jest 49 rysunków artysty przedstawiających sceny z aukcji z Hôtelu Drouot.

Tadeusz Makowski W latach 1903-1908 studiował malarstwo u J. Mehoffera i J. Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1907 i 1908 podróżował do Włoch, a w 1914 r. zwiedził Kijów. W 1908 wyjechał do Paryża i tam osiadł na stałe. W latach 1914-15 przebywał w Bretanii, gdzie gościł w domu W. Ślewińskiego. W 1916 r. wrócił do Paryża, skąd wyjeżdżał do Owernii, Holandii i Belgii. We wczesnym okresie twórczości inspirował się malarstwem P. Puvis de Chavannes`a. Od około 1911 w jego obrazach uwidoczniła się fascynacja kubizmem, zaś w latach późniejszych inspiracje dawnym malarstwem holenderskim i polską sztuką ludową. Z czasem artysta coraz bardziej upraszczał formę, dochodząc do stworzenia ?własnego systemu znaków plastycznych?. Wielokrotnie wystawiał swoje prace w ramach prezentacji polskiej sztuki na świecie. Przez krytykę zaliczany do najwybitniejszych polskich malarzy XX wieku.

Czytaj więcej