olej, płótno, 80 x 100 cm, sygn. i dat. l.d.: B.Łaszczyński / Rzym 1875
Wystawiany i wymieniony w katalogach wystaw:
-1880 r. kwiecień i maj, Salon Sztuk Pięknych Józefa Ungra w Warszawie na ul. Niecałej 1, jako Kozak, Scena obyczajowa z 18 w.
Opisany i reprodukowany:
-1880 r. Przegląd Sztuk Pięknych, Tygodnik Ilustrowany, Nr 241, str. 91-92
- 1880 r. Kłosy, Nr 798, s. 247-250
Lit.: Słownik Artystów Polskich, ISPAN, Warszawa, 1993, T.V, s. 159-161
Bolesław Łaszczyński Uczęszczał do gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, a potem wraz ze starszym bratem Władysławem został wysłany przez rodziców do szkoły w w Belgii, gdzie zdał maturę. Wyjechał do Heidelbergu, gdzie studiował archeologię, a w styczniu 1865 roku przeniósł się do Monachium, aby rozpocząć w tamtejszej ASP studia malarskie zakończone w roku 1868. Przebył szkołę antyków i techniczną szkołę malarstwa. W 1867 roku uzyskał medal brązowy. W Monachium zaprzyjaźnił się blisko z Maksymilianem Gierymskim. Następnie, od 1870 roku przebywał we Włoszech i mieszkał dłuższy czas we Florencji i Rzymie. Malował tamtejsze widoki, czasem ze sztafażem ludzkim, które pokazywał na wystawach po powrocie do kraju. W 1872 roku powrócił do Monachium, aby w 1877 roku przenieść się do Warszawy. Brał czynny udział w życiu artystycznym miasta, wystawiając swe prace w TPSP w Krakowie od 1868 roku i w Zachęcie, gdzie był członkiem komitetu w latach 1882–1889. Uczestniczył też w wystawach zagranicznych. Studia w akademii monachijskiej i związki z polską kolonią artystyczną w Monachium znalazły swe odbicie w twórczości artysty. Prace jego charakteryzuje drobiazgowe wykończenie, poprawny akademicki rysunek, rozwinięcie anegdoty. Z zamiłowaniem malował obrazy przedstawiające sceny z przeszłości Polski; określane przez recenzentów jako «kontuszowe». Niektóre z nich były ilustracją utworów literackich Adama Mickiewicza np. ilustracje do Pana Tadeusza: Tak, tak, Gerwazeńku, Zamysły wojenne oraz Henryka Sienkiewicza Pojedynek Bohuna z Wołodyjowskim. Znanym dziełem Łaszczyńskiego jest obraz Śmierć Chopina, namalowany w 1874. Uprawiał również malarstwo religijne: w 1891 roku wyjechał do Poznania, aby tam wykonać dekorację prezbiterium katedry. Artysta malował także sakralne obrazy olejne, jak Nawiedzenie Najśw. Panny Maryi, Niepokalane Poczęcie, Św. Anna, Kyrie Eleison, Św. Michał. Niektóre z nich znalazły się w kościołach, np. Wizytek w Warszawie, czy w kościele na Grzybowie. Znaczną pozycję w twórczości Łaszczyńskiego stanowią także portrety. Zajmował się również publicystyką o sztuce, opracowywał głównie życiorysy współczesnych mu malarzy.
Czytaj więcej