Teodor Grott Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego, J. Stanisławskiego i F. Cynka. W ramach stypendium kontynuował naukę we Włoszech, w Paryżu i w Londynie. W 1911 r. wspólnie z W. Błockim opublikowali tekę akwafort z widokami Florencji. Zamieszkał w Krakowie; był honorowym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, a później prezesem. Należał także do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1937 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Grott malował w technice olejnej i akwarelowej. Tworzył pejzaże, portrety, akty, martwe natury z kwiatami, sceny rodzajowe oraz architekturę. Jako grafik najchętniej uprawiał litografię, litografię barwną oraz akwafortę. Poza malarstwem interesował się rzemiosłem artystycznym; co ciekawe razem z żoną prowadzili w Krakowie własną wytwórnię kilimów. Artysta czerpał ze stylistyki impresjonizmu oraz twórczości Paula Cézanne’a. Jego prace wyróżniają się secesyjną dekoracyjnością, orientalizmem i jednocześnie wpływami klasycyzmu. Dzieła Teodora Grotta znajdują się w licznych kolekcjach, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.
Czytaj więcej
powrót
O nas
