R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, w przekroju czworoboczny, z wąsami. Tylne ramię jelca zwinięte ku głowni w wolutę, przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk łukiem dochodzący do głowicy i połączony z trzpieniem głowni. Trzon rękojeści drewniany, z dziesięcioma poprzecznymi karbami, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi, sięgający jelca kapturek, zamocowany wkrętem na głowicy i sztyftem do tylnego ramienia jelca. Od spodu na tym ramieniu wybita cyfra 3. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o niewielkiej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w trzy jednakowe, wąskie bruzdy przygrzbietowe, biegnące od połowy zastawy i sięgające niemal początku długiego, obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na płazie wewnętrznym, pod nasadą, tłok wytwórni G. BOROWSKI/WARSZAWA. P o c h w a stalowa, polerowana, niklowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Szyjka z dławikiem mocowana na wcisk do płaszcza pochwy, zakończonego wydatną, asymetryczną ostrogą. Przy szabli temblak oficerski wz 36 oraz żabka.