dł. szabli w pochwie 1051 mm, dł. szabli 1010 mm, dł. głowni 872 mm, szer. głowni
u nasady 29,5 mm, gr. grzbietu u nasady 7 mm, masa szabli z temblakiem 775 g, masa szabli w pochwie 1235 g
R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec tarczowo-kabłąkowy. Tylne ramię jelca zwinięte ku głowni w wolutę, z dwiema szczelinami na temblak. Przednie, wygięte ku górze, tworzy kabłąk umocowany na trzpieniu głowni. Trzon drewniany, poprzecznie karbowany, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym oraz dwoma pojedynczymi po obu bokach. Kapturek długi, profilowany, dołem mocowany wraz z trzonem w pierścieniu, od góry śrubą na trzpieniu. G ł o w n i a stalowa, polerowana, niklowana, o nieznacznej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową z ością na długim, obosiecznym piórze. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu, pod nasadą, wytłoczony w mosiądzu okrągły stempel z napisem Proof w otoczeniu liści laurowych. P o c h w a
stalowa, oksydowana, z dwiema ryfkami, szyjka zakończona ostrogą. Górna ryfka bez koluszka, z poziomym zaczepem od strony wewnętrznej, dolna z nieruchomym koluszkiem na grzbiecie pochwy. Przy szabli temblak.
W szable tego wzoru uzbrojeni byli oficerowie służb pieszych Legionów Polskich w latach 1914–1917.