Stanisław Dróżdż Polski poeta i artysta wizualny. Członek zwyczajny Związku Polskich Artystów Plastyków. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli poezji konkretnej – kierunku artystycznego, w którym poematy buduje się za pomocą różnorodnych układów liter oraz znaków typograficznych (nazwanych przez samego artystę – pojęciokształtami). Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na Wydziale Filologii Polskiej (1959 – 1964). W 1979 roku zredagował książkę „Poezja konkretna. Wybór tekstów polskich oraz dokumentacja z lat 1967-77”. Jego pierwsze teksty (prace) powstały w 1967, a rok później zaczął wystawiać swoje prace. W 1971 roku nawiązał współpracę z Galerią Foksal w Warszawie, w której zorganizował kilka wystaw indywidualnych. Za swoją działalność artystyczną został laureatem nagrody Fundacji Nowosielskich. W 2003 roku jego wystawa Alea iacta est („Kości zostały rzucone”) została zaprezentowana w Pawilonie Polskim na 50. Biennale w Wenecji. Prace Dróżdż znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych w kraju i zagranicą, m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Museum of Contemporary Art w Los Angeles. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych i uczestnik szeregu wystaw zbiorowych. Wybrane wystawy indywidualne: 2009 – „Początekoniec. Pojęciokształty, poezja konkretna, prace z lat 1967-2006”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu; 2007 – „Między. Klepsydra”, Galeria 86, Łódź; 2005 – „słowa, zdania/cyfry, liczby - wzajemne przenikanie”, Galeria Foksal, Warszawa; 2001 – „Stanisław Dróżdż - pojęciokształty. Poezja konkretna”, Bunkier Sztuki, Kraków. Wybrane wystawy zbiorowe: 2009 – „Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Współczesnej”, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa; 2006 – „Artgames – Analogien zwischen Kunst und Spiel”, Ludwig Forum, Monachium; 2003 – 50. Międzynarodowe Biennale Sztuki w Wenecji, Pawilon Polski, Wenecja; 1999 – „Refleksja konceptualna w sztuce polskiej”, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa.