W zachowanym dorobku malarskim Maurycego Trębacza najwięcej jest pejzaży oraz portretów – te drugie uważane są za najlepsze w jego twórczości. W tej grupie przeważają portrety mieszczańskie; artysta często malował wizerunki osób na zamówienie. Szczególne miejsce zajmują portrety anonimowych piękności, o orientalne urodzie. Są to przedstawienia emanujące zmysłowością, sensualnością. Do tej grupy niewątpliwie można zaliczyć prezentowany obraz „Kleopatra”
Postać historycznej królowej hellenistycznego Egiptu, Kleopatry od wieków intrygowała i inspirowała wielu twórców. Jej postać pojawia się na płótnach wielu malarskich mistrzów. Były to gloryfikujące jej boską urodę portrety, bądź też sceny z jej życia. Najczęściej przedstawiano ją jako kusicielkę, biegłą w sztuce uwodzenia władczynię, ucieleśnienie femme fatale. Szczególną uwagę skupiano na dramatycznej scenie jej legendarnej, samobójczej śmierci. Taki też moment ujął w swoim portrecie Kleopatry Maurycy Trębacz. Scena przepełniona jest dramatyczną, pełną napięcia atmosferą. Artysta uwiecznił tu moment na chwilę przed jadowitym ukąszeniem węża w pierś pięknej królowej. Ciało kobiety wyłania się z ciemnego tła; jej ciało jaśnieje w alabastrowej poświacie. Ta w geście poddania, zakrywa ręką twarz, odchyla się i czeka na śmiertelny cios.