akwarela, papier, 30 × 24, 5 cm
sygn. ołówkiem p. d.: „Mokwa”
Pochodzenie:
Kolekcja rodziny Antoniego Małeckiego (1889–1977), polskiego farmaceuty i działacza. Założyciel i właściciel pierwszej apteki w Gdyni, radca Izby Przemysłowo-Handlowej, prezes Towarzystwa Kupców Samodzielnych w Gdyni. Współtworzył Gdynię w tym wyjątkowym okresie jej powstawania.
Jednym z najważniejszych okresów w życiu Mariana Mokwy był wyjazd do Turcji pod koniec 1911 roku. Wtedy ukształtował się jego indywidualny styl. Czas pobytu nad Bosforem to dla Mariana Mokwy okres pracowity, wypełniony podróżami i malarską pracą. W okresie tym artysta posługiwał się akwarelą, techniką malarską niezastąpioną przy pracy w plenerze i ciągłej zmianie miejsca pobytu. W Turcji interesował się pejzażem, z upodobaniem kreślił typy ludzkie, szkicował architekturę Stambułu i innych miast Bliskiego Wschodu. Dla malarza z Północy Orient był fascynującym odkryciem, to świat, gdzie egzotyka splata się ze starożytnością. Wschód zaskakuje i pociąga przepychem, ostrością światła, feerią kolorów. Jego prace z tego okresu, tworzone niekiedy w „impresjonistycznym pośpiechu”, są dowodem prawdziwego talentu, zaskakują dojrzałością. Właśnie w Turcji Mokwa wyzbył się sztywności i akademickiej maniery. Prace te są niezwykle świetliste i lekkie, przepełnione aurą charakterystyczną dla krajów południa. To wtedy w czasie jednej z bitew morskich w okresie wojny bałkańskiej, złożył symboliczne śluby, poświęcając swoją twórczość morzu. Wybuch I wojny światowej przerwał okres pierwszych sukcesów, popularności, przychylności krytyki i niemałej już sławy akwarelisty Orientu.
Bibliografia: Wojciech Zmorzyński, „Tureckie śluby Mariana Mokwy”, katalog wystawy,Muzeum Narodowe w Gdańsku, Gdańsk 2014.