(...) niewielkie figury przedstawiające ludzkie postacie, np. „Matki Polki”, są naturalną kontynuacją tego cyklu, nieantycznie piękne, z odciśniętym piętnem życia, w zastygłych gestach czułości, miłości, zrezygnowania, pokory, niekiedy z buntem pomarańczowych włosów. Niektóre z nich zachowały nawet fragmenty skrzydeł, schowanych i tylko czasem wystających spod ciasno zasznurowanych ubrań. Pokiereszowane, pokaleczone kryją się w zasznurowanych gorsetach zasad i konwenansu, a może chowają w swoich pocerowanych ciałach nadmiar uczuć, tłumionych emocji i leków.
Małgorzata Nikolska – historyk sztuki, muzeolog, kurator Fragment tekstu „Ślady na piasku” w Krainie Bugu