akwarela, papier, 18,5 × 10 cm w świetle passe-partout
sygn. l. d.: JKossak
Juliusz Kossak Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, jednocześnie pobierając lekcje rysunku u J. Maszkowskiego. Korzystał ze wskazówek artystycznych P. Michałowskiego. W latach 1853–55 mieszkał w Warszawie, po czym wyjechał na kilka lat do Paryża, gdzie oddziałał na niego kontakt z twórczością H. Verneta. Po powrocie do Warszawy w roku 1860 artysta otworzył własną pracownię, podjął też wieloletnią współpracę z Tygodnikiem Ilustrowanym. Wiele podróżował, m.in. do Monachium, gdzie podjął studia w pracowni F. Adama. W roku 1869 osiadł w Krakowie. Artysta najchętniej podejmował w swej twórczości tematy batalistyczne; malował epizody z bohaterskich dziejów narodu i tematy związane z życiem szlacheckiego dworu, przy czym istotnym motywem był koń, malowany przez niego z wielkim znawstwem. Historia i literatura polska stanowiły dla artysty niewyczerpane źródło tematów. Celował szczególnie w technice akwareli. W latach 70-tych zaczął tworzyć cykle ilustrujące dzieje rodów szlacheckich. Swoje prace prezentował na wielu wystawach, m.in. w TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, ponadto w warszawskim TZSP, salonach J. Ungera i A. Krywulta, a także za granicą – w Paryżu, Monachium, Wiedniu, czy w Berlinie.
Czytaj więcej