tech. mieszna, 26,3 X 35 cm, sygn. i dat. p.d.: SOBEL JUDYTA 1952
Judyta Sobel Studiowała w latach 1947–50 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi u Władysława Strzemińskiego i krótko była asystentką Stefana Wegnera. Uczestniczyła w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Po studiach wyjechała do Izraela, a następnie do Nowego Jorku, gdzie zamieszkała na stałe. W Polsce jej obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi. Twórczość Judyty Sobel trudno zamknąć w jednym nurcie malarstwa. W jej obrazach odnajdziemy tradycje malarskie z różnych okresów sztuki XX wieku. W początkowym okresie twórczości, czyli podczas studiów w łódzkiej PWSSP widać u artystki wyraźny wpływ mistrza Władysława Strzemińskiego. W latach 50. i 60. Judyta Sobel kontynuuje nurt postimpresjonizmu, czerpiąc z rozwiązań ekspresjonizmu van Gogha i estetyzmu Henri Matisse’a. Malarstwo Judyty Sobel sytuuje się na pograniczu figuracji i deformacji, a jednocześnie zauważalna jest w tych płótnach subtelna, kobieca wrażliwość na otaczającą codzienność.
Czytaj więcej
powrót
O nas
