Kontynuator malarskiej tradycji Kossaków – od najmłodszych lat szlifował swój talent pod okiem ojca Wojciecha i dziadka Juliusza, nigdy nie zdecydował się na studia na uczelni artystycznej. Dobrze czuł się w kręgu tematów wojennych, malował sceny z powstania listopadowego, z wojny w 1920 r., czy wojen napoleońskich. Sięgał także do folkloru, tworząc wesela krakowskie i góralskie, polowania oraz portrety. Stylem i tematyką swoich prac wyraźnie naśladował słynnego ojca, pod którego wpływem pozostawał przez całe życie.