„W twórczości Henryka Baranowskiego, jak i Antoniego Suchanka, kwiaty stanowiły ważną część dorobku. Obaj malarze byli wirtuozami tego tematu. Henryk Baranowski malował martwe natury kwiatowe od lat 60. XX wieku. Kwiaty były dla malarza niezwykle wdzięcznym tematem, mógł wówczas zaprezentować całą finezję kolorystyczną. Przedstawiał zarówno kwiaty polne, chryzantemy, róże, jak i ulubione słoneczniki. Gatunek kwiatów nie był ważny, malarza interesował bardziej ich układ , a przede wszystkim relacje kolorystyczne. Malował gładko lecz częściej fakturowo, nakładając grubą tkankę farby w partiach liści i kwiatów”.
Wojciech Zmorzyński, 2022 r.
Henryk Baranowski Studiował w PWSSP w Sopocie u J. Studnickiego i J. Wodyńskiego. Należał do ZPAMiG. Odbył wiele podróży artystycznych, głównie do krajów europejskich, ale także do Afryki i na Bliski Wschód. Brał udział w licznych wystawach zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Miał 40 pokazów indywidualnych. Był laureatem wielu nagród. Prace artysty znajdują się w muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce i poza jej granicami. Uprawiał malarstwo i grafikę. Dominującym wątkiem twórczości Baranowskiego jest marynistyka. Malował ponadto pejzaże, często kaszubskie, widoki odwiedzanych licznie miast, sceny obrazujące życie ich mieszkańców, także portrety i kwiaty. Twórczość artysty jest różnorodna tak pod względem tematyki, jak i techniki: stosował olej, akwarelę, gwasz oraz pastel.
Czytaj więcej