Antoni Fałat (ur. 1942 Warszawa)

Bez tytułu (Miłość), 1985

akryl, płótno, 120 x 100 cm, sygnowany p.d.: 'Antoni Fałat | 30-V-1985'

"Fałat to czyste malarstwo, bezkompromisowe, pełne. W jego centrum znajduje się człowiek – wszak twórczość Fałata krytycy wpisują gdzieś między nurtem nowej figuracji a hiperrealizmem. Człowiek ten malowany jest płaską plamą, zdeformowaną figurą, oszczędną paletą barwną z przewagą czerni, bieli, szarości, urozmaiconych odcieniami zieleni lub błękitu. Kolorystyka, upozowanie, frontalne ujęcie i centralne kadrowanie nasuwają skojarzenia jego płócien z fotografiami, z filmową stopklatką. Ludzie uchwyceni przez malarza, zatrzymani w ramie obrazu wydają się częścią świata, który nie zmieścił się w kadrze płótna, ale którego tajemnicze istnienie nas wciąga."
Marcin Fedisz, kurator wystawy Antoniego Fałata w Galerii Opera

Antoni Fałat Malarz, przedstawiciel nowej figuracji w sztuce polskiej. Studia artystyczne w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych zakończył w 1969 r. uzyskując dyplom w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Był współzałożycielem grupy artystycznej AUT (zał. 1970 r.) oraz aktywnie uczestniczył w działaniach ruchu „O poprawę”. Motto przewodnie ugrupowania wyrażające się w sformułowaniu: „polska figuracja, polski styl, polska egzotyka” dobrze odzwierciedla charakter prac artysty. W swojej twórczości Fałat posługuje się materiałem ikonograficznym zaczerpniętym ze starych fotografii. Sylwetki zamkniętych w kadrze postaci stanowią wzory--szablony, które następnie przenosi na płótna swoich obrazów, poddając odpowiedniej stylizacji i odrealnieniu. Mocno ograniczona paleta barw, zawężona do czerni, bieli i szarości, przełamana miejscami żywszym akcentem kolorystycznym, potęguje niezwykłą atmosferę zamkniętą w obrazie.

Czytaj więcej