„W połowie lat trzydziestych w twórczości Menkesa dostrzec można stopniowe odejście od ekspresjonizmu. Zauważyła to w recenzji z II Wystawy Nowej Generacji Debora Vogel: „Daje się zauważyć u niego tendencja do zwartości konturu i mniejsze odchylenie od normy pierwowzoru, oceniane jako realizm”.
Były to zwłaszcza portrety i martwe natury ujęte bez deformacji i zachowujące tradycyjna perspektywę. Postaci, przedmioty i kwiaty określone zostały precyzyjnym konturem. (…) W martwych naturach z tego czasu często pojawiały się motywy gladioli i maski (…). Martwe natury artysta ustawiał w pracowni na krześle lub stoliku. Dzbanki, wazony, kwiaty, owoce i instrumenty wydobywał wyraźnie odcinającymi się od tła konturami. Przedmiot znów zaczął dominować w jego obrazach. Podobnie jak portrety, martwe natury przestały być płaskie, uzyskały walory przestrzenne.”
J. Malinowski, B. Brus-Malinowska, W kręgu École de Paris. Malarze żydowscy z Polski, Warszawa 2007, s. 140

* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.