R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna – niklowana, koszowa. Jelec tarczowy, pięciokabłąkowy. Trzon rękojeści z barwionego na czarno rogu, poprzecznie karbowany i opleciony dwoma podwójnie skręconymi drutami mosiężnymi. Długi kapturek górą nitowany trzpieniem głowni, dołem wraz z trzonem w pierścieniu u jelca. G ł o w n i a stalowa, polerowana, niklowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną bruzdę sięgającą długiego obosiecznego pióra z ością. Sztych symetryczny. Płazy na wysokości brzuśca
dekorowane trawionym ornamentem. P o c h w a stalowa, niklowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu pochwy dwoma śrubami. Pochwa zakończona ostrogą.