Portret został wykonany w niezwykle modnej i płodnej w latach 30. XX w. jednoosobowej Firmie Portretowej Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Portret ten należy do „regulaminowego” typu TB+d, który to sam artysta opisywał w następujący sposób: „(…) spotęgowanie charakteru graniczące z pewną karykaturalnością. Głowa większa niż naturalnej wielkości. Możliwość zachowania w portretach kobiecych „ładności", a nawet jej spotęgowania w kierunku pewnego tzw. „demonizmu”. Portrety typu TB+d należą do stosunkowo rzadkich; znanych jest około 50 podobnie oznaczonych prac. Za wizerunek w tym typie klient musiał zapłacić 150 złotych. Adnotacja „NP. NП” obok sygnatury informuje o tym, że artysta w czasie wykonywania portretu nie palił papierosów ani nie pił alkoholu.
Bibliografia: Regulamin Firmy Portretowej „S.I. Witkiewicz, w: B. Zgodzińska-Wojciechowska i Anna Żakiewicz, Witkacy, Warszawa 1996, s. 33.