L u f a stalowa, gładka, niegwintowana, z krótkim warkoczem, u wylotu rozszerzona. Celownik szczerbinkowy przy warkoczu, muszka u wylotu. Mocowana dwoma bączkami do osady na warkoczu śruby i do łoża. Z a m e k skałkowy dużych rozmiarów, europejski, mocowany dwoma śrubami. Język spustowy osłonięty kabłąkiem z długimi przednimi i tylnymi wąsami. Blacha zamkowa z wybitą literą F i grawerowanym napisem Wersalie. O s a d a – łoże i kolba z jednolitego kawałka drewna. Łoże niemal sięgające wylotu lufy. Kształt kolby typowy dla Afganistanu w XVIII i XIX wieku. Głownia kolby obita skórą i zakończona mosiężnym trzewikiem. Cała osada bardzo bogato dekorowana mosiężnymi listwami, szylkretem i macicą perłową.