R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, tarczowo-kabłąkowa. Tarcza jelca, o zgeometryzowanym kształcie elipsy, z prostymi i wyciętymi półkolami narożników. Kabłąk główny, dochodzący łukiem do głowicy, z głęboką bruzdą. Kabłąki boczne o płaskim, owalnym przekroju. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, lakierowany na czarno i opleciony skręconym drutem mosiężnym, dołem uchwycony pierścieniem. Krótki kapturek, profilowany mocnym zgrubieniem u góry, rozdwojony w swej dolnej krawędzi przykrywającej trzon. Kapturek nitowany trzpieniem głowni. Od spodu na tarczy jeleca sygnatury F.ME.G.VI.75./43.WS&C. G ł o w n i a stalowa, polerowana, prosta. Obustronnie szlifowana w dwie jednakowe bruzdy, biegnące od nasady aż do symetrycznego sztychu. P o c h w a stalowa, polerowana, lutowana mosiądzem na brzuścu, z dwiema ryfkami, z ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Szyjka z dławikiem mocowana w płaszczu pochwy dwoma śrubami, na grzbiecie i brzuścu. Pochwa zakończona symetryczną ostrogą. Przy pałaszu temblak oficerski.