Studiował od 1920 w Warszawie, potem Bydgoszczy i w Krakowie do 1924. Był współzałożycielem, a w latach 1935–1939 prezesem „Grupy Akwarelistów”. Wystawiał w warszawskim TZSP oraz w Krakowie i Poznaniu. Brał też udział w wystawach za granicą, m.in. w Societe Nationale des Beaux Arts w Paryżu w roku 1936, ponadto w Sztokholmie, Londynie i Nowym Jorku. W 1938 r. miał indywidualną wystawę w Amsterdamie. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum im. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Nehring był wybitnym akwarelistą – pejzażystą. Malował pojedyncze widoki oraz cykle: Płock, Belweder, Rynek w Kazimierzu, Sosny, ponadto motywy z Tunisu, Francji, Włoch, dzisiejszej Chorwacji, stare cerkiewki huculskie i widoki górskie. Poza pejzażem malował chętnie wizerunki kobiet.