Stopa masywna, dwustopniowa, przechodząca w walcowaty trzon zwężający się ku górze, czasza gruszkowa, w dolnej części szlifowana w pionowe fasety. Dekoracja czaszy rytowana: wokół brzuśca wić roślinna utworzona z liści i kwiatów, poniżej krawędzi pas utworzony z ukośnych kresek
Por. niemal identyczny ornament z lat 1780 – 1830 w: K. Buczkowski, Dawne szkła artystyczne w Polsce, Kraków 1958, str. 138, rys. 28