Proweniencja:
– zbiory rodziny Rudzińskich, właścicieli majątku w Osieku, gdzie Julian Fałat bywał częstym gościem.
– kolekcja prywatna, Polska

Fundamentalne dla dorobku artystycznego Juliana Fałata są dwa nurty dominujące w jego twórczości, stanowiące równocześnie rozpoznawalny rys jego dzieł. Mowa tu oczywiście o tak zwanych fałatowskich śniegach, przedstawiających zakola rzek oraz o realizacjach poświęconych tematyce myśliwskiej. Zwłaszcza ta druga kategoria prac zajmuje
zaszczytne miejsce w ouevre Fałata z uwagi na ich znaczenie w rozwoju artystycznej kariery malarza. Do tej też kategorii można zaliczyć rozległe pejzaże z lasami, polanami, bagnami z ukazanymi zwierzętami, w stadach, ale o wiele częściej osobników podczas swych samotnych wędrówek. Łoś – król puszcz – był jednym z ulubionych zwierząt Fałata, którego sylwetki bardzo często ukazywał w swoich pracach. Artysta wprowadza postać zwierzęcia w panoramiczne pejzaże, często nie będące w centralnym punkcie kompozycji, ale będące spójnym elementem krajobrazu. Pierwszy obraz z motywem łosia artysta namalował w 1891 roku. W prezentowanym obrazie widać jak brunatna figura zwierzęcia wtapia się w pejzaż bagien. Późniejsza wersja prezentowanej pracy jest w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu (1899; olej, płótno, 96 × 192 cm).