„Malował przede wszystkim obrazy pozbawione treści symbolicznych – portrety i kompozycje figuralne oraz martwe natury. Znane są wypowiedzi artysty poświęcone własnej twórczości: „Koncentruję się na problemach budowy i koloru w obrazie. Stąd, zanim zacznę malować, wykonuję węglem na papierze szkic, w którym oswajam się z problemem. Choć mam zawsze przed sobą modela lub aranżację, wychodzę w kompozycji od abstrakcyjnego układu z rzeczywistymi formami wyobrażającymi w większym lub mniejszym stopniu ogólne rozwiązanie. Te syntetycznie potraktowane obrazy odznaczały się ekspresyjną linią, czasem niezależną od konturów postaci i przedmiotów, bogatą i gęstą fakturą, wyrazistym konturem i intensywnym kolorytem w tonacjach czerwieni, żołcieni, bieli i błękitu. W martwych naturach zwyczajne przedmioty – meble i pracowniane przedmioty oraz kwiaty – stwarzały artyście niewyczerpane możliwości studiów nad formą i kolorem.”
J. Malinowski, B. Brus-Malinowska, „W kręgu École de Paris. Malarze żydowscy z Polski”, Warszawa 2007, s. 141–142.