„Prawdziwą pasję malarską Axentowicza był portret pastelowy; w tej też technice stał się prawdziwym perfekcjonistą.”(…) . Interesowały go zarówno wielkie, posągowe piękności, jak świeże twarze młodych chłopek i miejskich gryzetek”
S. Krzysztofowicz-Kozakowska, „Ouevre Teodora Axentowicza”, [w:] „Teodor Axentowicz 1859–1938” [kat. wyst.], Kraków 1998, s. 12–13
Kompozycje przedstawiające młodą dziewczynę ze starcem, podobnie jak obrazy zatytułowane „Wizja – wspomnienie” to szczególny temat w twórczości Axentowicza do którego wielokrotnie wracał. Pierwsze prace namalował około 1900 roku i kontynuował je do lat trzydziestych. Kilka z nich znajduje się w zbiorach muzealnych (m. in. w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Okręgowe w Białymstoku, Muzeum Sztuki w Łodzi czy w Lwowskiej Galerii Sztuki we Lwowie)

opis pod doatakowym zdjeciem: Starzec z dziewczyną, ok. 1920 r.
(pastel, tektura, 72 × 51 cm), zbiory Lwowskiej Galeria Sztuki w: Tedor Axentowicz. Ormianin polski. [katalog wystawy}, PGS Sopot, 2014, s. 63