„Tematyka huculska pojawiła się w twórczości Axentowicza na początku lat osiemdziesiątych XIX w. Artysta odbywał wyprawy ze Lwowa na Huculszczyznę, skąd przywoził szkice i notatki. (…) Zimą i jesienią 1893 i 1894 roku artysta, w przerwach w malowaniu Panoramy Racławickiej, wyjeżdżał w okolice Kołomyi i Jamnej, gdzie obserwował życie i obyczaje Hucułów. Tak powstały szkice do najsłynniejszych obrazów Axentowicza: Pogrzebu huculskiego, Święta Jordanu i Kołomyjki, które namalował w pracowni w Monachium i w Paryżu, a powtarzał wielokrotnie w latach późniejszych. (…).”

Teodor Axentowicz. Ormianin polski, 19.06–21.09.2014, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot, s. 48 -50 [kat. wyst.]