R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa, czerniona. Jelec tarczowo-kabłąkowy, z wąsami. Kabłąk wyraźnie rozszerzony, z wybrzuszeniem w górnej partii. Półwąsy szerokie, z ością, dołem zaokrąglone. Tarcza mocowana dwiema śrubami do jelca. Tylne ramię zagięte ku głowni, zakończone formą baryłki. Trzon drewniany, ukośnie karbowany. Długi, żłobiony kapturek, dołem mocowany pierścieniem, górą zanitowany trzpieniem głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. W przekroju zbliżona do piórowej. Płazy obustronnie płaskie, klinowe, grzbiet o przekroju okrągłym. Długie, obosieczne pióro z ością, sztych symetryczny. Na płazie wewnętrznym, pod nasadą, sygnatura producenta. P o c h w a stalowa, polerowana, czerniona, z dwiema ryfkami o szerokich, tarczkowatych, wypukłych pierścieniach z ruchomymi koluszkami od strony grzbietowej. Kanelowany kołnierz mocowany na zewnętrz płaszcza pochwy. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą. Przy szabli temblak oficerski.

Szable tego wzoru były w rękach Polaków uczestniczących w rewolucji węgierskiej w latach 1848-1849, a także w czasie powstania styczniowego.