Omawiany szkic, prezentujący jeźdźca polskiego w typie heroizowanych wizerunków władców i bohaterów należy jako taki do jednego z głównych wątków twórczości Michałowskiego. Ma też bezpośrednie odniesienia w oeuvre tego malarza. I tak np. uwagę zwraca jego podobieństwo m.in. dwu wykończonych akwarelowych przedstawień, wzajemnie w zasadzie identycznych, uchodzących za wizerunki któregoś z polskich hetmanów (pt. ?Hetman? w zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu i w Muzeum Narodowym w Krakowie; zob. katalog wystawy ?Piotr Michałowski 1800?1855? MNK, 2000, poz. 297 i 298). Pomimo ewidentnych różnic (oprócz stopnia wykończenia i ogólnie bardziej statycznej kompozycji są to: odmienne ujęcie konia, w ?Hetmanie? znacznie niżej wspiętego i z uniesioną głową oraz również boczne, ale w ?Hetmanie nieco od frontu, a nie jak tutaj od tyłu ujęcie jeźdźca, który ponadto w owych dwu akwarelach wydaje się cokolwiek starszy) jest to ten sam typ jeźdźca, co więcej: o podobnej aparycji, w różniącym się jedynie doborem barw polskim stroju i również na pełnym temperamentu wierzchowcu.
Fragment ekspertyzy Anny Zeńczak z 29.10.2015 r.