Julian Fałat był dużym miłośnikiem zwierząt, sam posiadał dwa psy: „W kompanii tej, wywracającej spokojny dom do góry nogami, przebywał stale pocieszny jamnik Robak i olbrzymi chart, który wywracał najtęższych ludzi” (J. Fałat, Pamiętniki, Katowice 1987, s. 171). Zachowały się archiwalne fotografie przedstawiające artystę ze swoimi zwierzętami (zob. T. Dudek Bujarek, Fałatówka – wielowątkowa opowieść, Bielsko-Biała 2019, s. 13). W twórczości Fałata psy pojawiały się w scenach o tematyce myśliwskiej, np. Myśliwi przed dworkiem (tempera, karton, 44 × 79,5 cm, sygn. l. d.: jFałat/Nieswież). Przedstawienia niejako „portretowe”, tak jak oferowana w katalogu akwarela, traktujące sylwetę zwierzęcia jako osobny temat malarski, należą do zdecydowanie rzadziej spotvykanych w twórczości artysty. W kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie znajduje się rysunkowy szkic przedstawiający śpiącego psa (przed 1906 r., ołówek, papier, 18 x 29,8 cm, MNK III-r.a-689). Bohaterem zamieszczonej w katalogu aukcyjnym akwareli jest namalowany bardzo sugestywnie biały szpic. Artysta skupił się na niuansach kolorystycznych w partiach sierści zwierzęcia i w sposób bardzo psychologiczny podszedł do kwestii oddania wyrazu pyska szpica - spojrzenie psa jest pełne łagodności i mądrości. Akwarela stanowi interesujące rozwiązanie tego tematu malarskiego przez Fałata.