Francuski malarz pochodzenia rosyjsko-żydowskiego, związany z École de Paris. W latach 1909–1912 kształcił się w wileńskiej Szkole Sztuk Pięknych. W 1912 roku przeniósł się do Paryża. Tu dołączył do grona malarzy Montparnasse. Zapoznał się z Chagallem, Legerem, Tsadkinem, Modiglianim, Derainem. Początkowo zajmował się rzeźbą; w 1914 r. wystawił trzy prace rzeźbiarskie w Salon des Indépendants. W 1915 roku zwrócił się ku malarstwu. Podczas I wojny światowej mieszkał w Paryżu. W 1918 r. osiadł w Ceret, podróżował do Paryża, a w latach dwudziestych wiele podróżował (Korsyka, Szwecja). W twórczości malarskiej Krémegne widać wyraźne inspiracje twórczością Cezanne’a i Van Gogha. Malował przedstawienia martwych natur, widoki z okolic Ceret, paryskie weduty, portrety, akty. Początkowo artysta sięgał po bardziej brunatną, stonowaną paletę barw; potem ją rozjaśnił. Za życia artysty miały miejsce jego wystawy indywidualne, w Paryżu oraz w Londynie, Filadelfii, Lozannie, Genewie. Jego obrazy znajdują się między innymi w Muzeum Sztuk Pięknych w Béziers, Muzeum Sztuki w Tel Awiwie, Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Sztuk Pięknych w Melbourne.