olej, płótno naklejone na tekturę, 20 × 29,5 cm
sygn. i dat. p. d.: F.Ruszczyc 1896
na odwrocie nalepka z wystawy monograficznej TPSP w Krakowie z numerem 2048/6/ oraz nalepka z kolekcji rodzinnej
Wystawiany:
1937 Wilno, pierwsza wystawa pośmiertna „Ferdynand Ruszczyc 1870–1936”
1937 Warszawa, TZSP, j.w.
1937/38 Kraków, TPSP, j.w.
Reprodukowany:
Ferdynand Ruszczyc 1870 – 1936.Katalog wystawy pośmiertnej, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1937, ilustr. 1.
Obraz prezentowany i reprodukowany w katalogu z pierwszej pośmiertnej wystawy Ferdynanda Ruszczyca w 1937 roku w Towarzystwie Przyjaciół Szuk Pięknych w Krakowie
Ferdynand Ruszczyc Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu pod kierunkiem I. Szyszkina i A. Kuindżiego. W r. 1898 odbył wielką podróż po Europie, odwiedzając Niemcy, Francję, Belgię, Szwajcarię i Włochy. Już podczas studiów uczestniczył w Wystawach Wiosennych Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu; w latach 1899-1902 wystawiał wraz ze stowarzyszeniem "Mir Iskusstwa" w Petersburgu i Moskwie. Od 1899 r. prezentował swą twórczość w TZSP w Warszawie. W 1900 r. został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W roku 1903 współpracował przy organizowaniu Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w której, w latach 1904-07, piastował stanowisko profesora. Przez rok prowadził katedrę pejzażu w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1907 r.). Po powrocie na Wileńszczyznę w roku 1908, związał się na wiele lat (1919-32) z uniwersytetem wileńskim. Artysta malował pejzaże, często surowe, północne, o silnym ładunku symbolizmu, widoki miejskie, ale także sceny alegoryczne i fantastyczne.
Czytaj więcej
powrót
O nas
