Alfred Aberdam Rozpoczęte w 1913 studia w ASP w Monachium przerwał wybuch wojny i powołanie do armii austriackiej. W roku 1921 Aberdam kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem T. Axentowicza. Rok później wyjechał do Berlina studiować w prywatnej szkole A. Archipenki. W 1923 r. udał się do Paryża, gdzie wraz z Z. Menkesem, J. Weingartem i Z. Weissbergiem współtworzył „Grupę Czterech”. Prace artysty w owym czasie zdradzały wpływy twórczości Matisse’a, także Soutine’a. Tematem był przede wszystkim południowofrancuski pejzaż, w którym przeważnie obecne były postaci w charakterze sztafażu. Od roku 1926 artysta uczestniczył w paryskich Salonach Jesiennym i Tuileries. Miał też kilka wystaw indywidualnych zarówno w Paryżu, jak i we Lwowie, Warszawie czy Krakowie. W 1933 r. związał się z ugrupowaniem „Plastycy Nowocześni” (obok m.in. L. Chwistka i T. Czyżewskiego). Poza pejzażem artysta malował martwe natury, portrety, tematy muzyczne. Posługiwał się uproszczoną, nieco postrzępioną formą i wąską skalą ciemnych barw, niekiedy ożywionych bardziej nasyconymi akcentami. Po wojnie miał wiele wystaw indywidualnych, m.in. w Paryżu, Tel-Avivie i Londynie.
Czytaj więcej
powrót
O nas
