Wojciech Kossak (1856 Paryż - 1942 Kraków)

Wesele krakowskie, 1936

olej, płótno, 70 × 90 cm
sygn. i dat. l. d.: Wojciech Kossak 1936

Obraz z kolekcji Pawła Martina, adwokata w przedwojennym Toruniu, później w Gdańsku, zakupiony przez niego w 1938 r. od krakowskiego antykwariusza i kolekcjonera, Eugeniusza Jakubowicza. W latach 2006–2022 znajdował się w depozycie Muzeum Narodowego w Gdańsku.

Wystawiany:
Malarstwo trzech Kossaków, Pomorskie Muzeum Wojskowe w Bydgoszczy, 10.11.2009–31.03.2010

Dokumenty dołączone do obrazu:
- wykaz rat do zapłaty wraz z oświadczeniem Eugeniusza Jakubowicza o autentyczności obrazu
- potwierdzenie nabycia obrazu przez Pawła Martina
- list Pawła Martina do Wojciecha Kossaka z prośbą o potwierdzenie autentyczności
- list wraz z kopertą od Wojciecha Kossaka z potwierdzeniem autorstwa
- karta wizytowa Wojciecha Kossaka z obietnicą niezwłocznego dostarczenia obrazu
- 2 fotografie
- opinia konserwatorska Marzeny Kłossowskiej z Muzeum Narodowego w Gdańsku

Wojciech Kossak

W 1871 roku przerwał naukę w krakowskim gimnazjum i podjął studia w SSP w Krakowie, pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza. Trzy lata później, w 1874 roku, wyjechał na dalsze studia do Monachium. Tam nauki pobierał u Aleksandra Straehubera, Aleksandra Wagnera oraz Wilhelma Lindenschmita. Studia malarskie kontynuował w Paryżu w latach 1877–1883. W roku 1895 wyjechał do Berlina, gdzie wraz z Julianem Fałatem namalował panoramę pt. Berezyna. Dzieło to odniosło bardzo duży sukces, a sam cesarz Wilhelm II namówił Kossaka do pozostania w Berlinie, w którym artysta faktycznie przebywał do 1902 roku. Pracował także na dworze Franciszka Józefa II. W roku 1913 objął stanowisko profesora warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych, między innymi w Krakowie, Lwowie, Warszawie, a także i zagranicznych – na paryskich Salonach, w Budapeszcie, Pradze, Londynie i Petersburgu. Kossak jawił się jako niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Szczególnie chętnie i ze znawstwem malował konie.

Czytaj więcej