Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Szkole Rysunkowej W. Gersona, a  kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem F. Cynka, I. Jabłońskiego oraz F. Szynalewskiego. W 1888 roku powrócił do stolicy i pobierał prywatne lekcje u W. Gersona, następnie wyjechał do Monachium, by podjąć studia w prywatnej szkole C. Fehra. W 1891 roku artysta  powrócił do Warszawy. Po studiach kilkakrotnie podróżował do Włoch. Brał udział w wielu wystawach, m.in. w TZSP w Warszawie, TPSP we Lwowie, Krakowie, Wilnie i Kielcach. Wystawiał również za granicą - w Berlinie (1893) czy w Paryżu, gdzie w 1900 roku został odznaczony na Powszechnej Wystawie Światowej. Należał do grupy „Pro Arte“. Od roku 1907 na stałe zamieszkał w Olszance, na skraju Puszczy Mariańskiej, niedaleko Skierniewic. Malował przede wszystkim realistyczne, nastrojowe pejzaże oraz rozgrywające się w pejzażu sceny rodzajowe, a także portrety i wnętrza. Uprawiał grafikę, zajmował się ilustratorstwem książkowym i współpracował z warszawskimi czasopismami, m.in. „Tygodnikiem Ilustrowanym“, „Wędrowcem“ „Światem“, „Biesiadą Literacką“.