Malarz urodzony w Skoczowie, zmarły w Nicei. W Skoczowie był jednym z uczniów Gustawa Morcinka. Po zdaniu matury rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wiosną 1939 r. uzyskał stypendium i wyjechał do Paryża, gdzie postanowił zostać dowiadując się o wybuchu wojny. Po zajęciu Paryża przez Wehrmacht schronił się w Aix-en-Provence, gdzie z Paryża przeniosła się filia Akademii Krakowskiej prowadzona już wówczas przez prof. Wacława Zawadowskiego. Dotychczas, stojący na jej czele prof. Józef Pankiewicz, czuł się już bardzo źle i niebawem 4 lipca 1940 roku zmarł w marsylskim szpitalu. Po 1947 r. Klimek przeniósł się nad Zatokę Lwią i mieszkał w Menton. Podczas prac malarskich w latach 1951/52 w Vallauris poznał Pabla Picassa, który mieszkał i tworzył tam w latach 1948-1955. Klimek przyjaźnił się również z Markiem Chagallem i Henri Matissem, z tym ostatnim założył w 1951 r. i prowadził Biennale Internationale d’Art de Menton, gdzie wystawiał swoje obrazy. Jego dzieła zostały nagrodzone srebrnym medalem w latach 1951 oraz 1953. Namalował około 3000 obrazów. Wiele z nich było wystawianych w renomowanych galeriach na całym świecie. Już po śmierci artysty, paryski Luwr zakupił do swoich zbiorów światowego dziedzictwa sporą kolekcję jego dzieł.
Estetyka malarska Klimka miała swój rodowód w kolorystycznej szkole „kapistów”. Mimo fascynacji malarstwem swoich znanych przyjaciół, zarówno tych polskich jak i francuskich, artysta zawsze zachowywał swoją niepowtarzalną, lecz rozpoznawalną odrębność. Studia kobiet, malowane w słońcu południa, są dość proste w formie, jednak o bardzo wysublimowanych kolorach. Pomimo, że kolor jest ważny dla malarza to jednak czasem rezygnuje z niego, na rzecz oszczędnych kresek ołówkiem bądź sangwiną. W wielu pracach widać inspiracje artysty Picassem.
Zbiór obrazów Ludwika Klimka, które mamy przyjemność państwu zaprezentować pochodzi z kolekcji sopockiego kolekcjonera Marka Frąckowskiego, znanego i cenionego w Europie eksperta sztuki Dalekiego Wschodu. Kolekcja powstawał kilka lat i jest wynikiem podróży do Tuluzy, Nicei, Paryża i Menton. Prace pochodzą z różnych okresów twórczości artysty, również z początku lat 50. XX wieku, kiedy to miał kontakty z Picassem, Chagallem, Matissem. W kolekcji Marka Frąckowskiego znalazły się cztery prace olejne Klimka (Martwa natura z bukietem, Marina, Port w Nicei) oraz dwadzieścia (Akty) w technikach pasteli, akwareli, gwaszu, sangwiny i ołówka.