Jerzy Hulewicz
(1866 Kościanki k. Wrześni - 1941 Warszawa)
W latach 1904-1906 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J.Unierzyskiego. Następnie wyjechał do Paryża i Monachium (1907-1910, 1911). Był współzałożycielem poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1914 r. wstąpił do Koła Artystów Wielkopolskich. W 1917 r. założył wraz z bratem Witoldem dwutygodnik literacko-artystyczny "Zdrój?. W 1918 r. wstąpił do ugrupowania ?Bunt? ideologicznie pokrewnego niemieckiemu ekspresjonizmowi. Swoje prace prezentował w paryskim Salonie Niezależnych i w Salonie Jesiennym. Uczestniczył w wystawach TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu oraz w TZSP i IPS w Warszawie. Uczestniczył w prezentacjach Buntu i Formistów w Krakowie (1918), Warszawie (1919, 1920), Poznaniu (1919/1920) i Lwowie (1920). Indywidualne wystawy artysty odbyły się w poznańskim TPSP w 1910 i 1916 r. Obszerne prezentacje jego twórczości miały także miejsce w krakowskim TPSP w 1907 i warszawskim TZSP w 1909 r.
Hulewicz malował akty, pejzaże oraz wizyjne kompozycje z fantastycznymi istotami czerpiąc z ikonografii symbolizmu akty i pejzaże. W początkowej fazie swej twórczości pozostawał pod wpływem estetyki kubizmu i futuryzmu, natomiast w późnych latach (zwłaszcza 30-tych) eksperymentował z oddziaływaniem barw i różnicowaniu faktury.