18. Zygmunt Waliszewski | Paryż, 1928 r.

Zygmunt Waliszewski Malarz znany jako reprezentant nurtu kolorystycznego, należał do kapistów. Malarstwa uczył się w Tyflisie (Gruzja) i już w wieku 11 lat wystawiał swoje prace na wystawie ?Cudowne dziecko?. W 1920 roku przyjechał do Polski i od 1921 roku studiował w ASP w Krakowie u W. Weissa i J. Pankiewicza, u którego kontynuował studia w latach 1924?1931 w Paryżu w grupie Komitetu Paryskiego. Swoje prace prezentował na wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Paryżu (1930), Genewie (1931), Krakowie (1932), w Warszawie (1930, 1933) i na Międzynarodowym Biennale w Wenecji (1934). Początkowo na twórczość Waliszewskiego oddziałało nowoczesne malarstwo francuskie oraz sztuka rosyjskiej awangardy. Zajmował się wówczas scenografią, projektował plakaty, wykonywał ilustracje książkowe, karykatury i groteskowe scenki. Podczas pobytu w Krakowie przyjaźnił się z formistami. W swojej twórczości akcentował konstrukcję obrazu i poddawał go geometrycznej stylizacji. Malował w tym okresie portrety i kompozycje figuralne o groteskowej ekspresji, utrwalał pejzaże z Morów i Kazimierza, a także inspirował się sztuką ludową i jarmarczną. Jego wczesne prace cechowała gęsta materia malarska, ciemna gama kolorystyczna, dekoracyjna płaskość i zrytmizowana kompozycja. W pracach z lat 1929-1931 malował w tonacjach czystych barw, ożywiając kompozycje kontrastami kolorów zimnych i ciepłych; formy określała swobodnie kładziona plama barwna. Nie obawiał się opisowości rysunku i literackiej narracyjności w malarstwie. Drobnymi, urywanymi pociągnięciami pędzla malował płaskie, dekoracyjne, wibrujące czystymi barwami kompozycje, w których syntetycznie ujęte postaci i przedmioty dookreślał kontur. Jego prace znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie, Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Ermitażu w Sankt Petersburgu. Duży zespół rysunków i akwarel znajduje się w Muzeum Sztuki Gruzińskiej w Tbilisi oraz w tamtejszych kolekcjach prywatnych.