Malarka i pisarka. Od 1905 roku studiowała w SSP w Warszawie, by w latach 1911–12 kontynuować je w Paryżu. Podając się za mężczyznę służyła w Legionach Polskich. W 1926 została członkiem TZSP, a w 1938 Bloku Zawodowych Artystów Plastyków. Wielokrotnie wystawiała swoje prace: w Warszawie w TZSP (1908–23), Salonie Polskiej Sztuki Nowoczesnej 1920, w Krakowie w TPSP 1911, w Moskwie 1913, w Wilnie 1914, Paryżu w Grand Palais 1913. W 1925 roku w TZSP zorganizowało wystawę monograficzną artystki (97 dzieł). Prace artystki, osadzone w secesyjnej stylistyce, emanują tajemniczym, nieco sentymentalnym nastrójem. Często pojawia się w nich motyw stylizowanych ptaków, zwierząt i kwiatów. Posługiwała się głównie techniką akwareli i techniką olejną, sporadycznie gwaszem i pastelami. Ponadto uprawiała rysunek, tworzyła barwne litografie, projektowała witraże i malowała na szkle. Tematy do swoich prac czerpała przede wszystkim z baśni i legend, tworząc kompozycje o charakterze ilustracyjnym.