POCHODZENIE:
– kolekcja Andrzeja Krajewskiego i Małgorzaty Braunek (dar od artysty)
– kolekcja prywatna, Polska

Obraz jest znakomitym przykładem „okresu fantastycznego”, namalowany w 1972 roku, u szczytu sławy Beksińskiego. Prawdopodobnie obraz powstał zainspirowany rozmową z przyjacielem Andrzejem Urbanowiczem w lutym 1972, który mówił, iż Beksiński maluje za ciemno i że brakuje kolorów w jego obrazach. Artysta po tej rozmowie postanowił zrezygnować z malowania i co najmniej przez rok rysować. „W postanowieniu wytrzymuje tydzień. Robi w tym czasie trzy rysunki. Wraca do malowania, ale tak jak sugerował Urbanowicz, rezygnuje z czerni na rzecz czystych, jasnych kolorów” (M. Grzebałkowska, Beksińscy portret podwójny, Kraków 2016, s.157). Ostatecznie Beksiński po krótkim okresie wrócił do ukochanej ciemnej kolorystyki..

Okres fantastyczny. Tym pojęciem określał Zdzisław Beksiński prace powstałe od końca lat sześćdziesiątych do początku osiemdziesiątych. Jest to okres , w którym dominowały pejzaże, niejednokrotnie nazywane przez artystę metafizycznymi. W nich właśnie formułowała się umiejętność kreowania przestrzeni na wzór tradycyjnej sztuki i osadzania w niej postaci, przedmiotów i architektury. Głównym reżyserem tych przedstawień było światło, a narzędziem coraz delikatniejszy światłocień. To właśnie ten okres trwający zaledwie kilkanaście lat, przyniósł artyście sławę i wywołał skrajne przeciwstawne reakcje krytyki (…) „Pejzaże są jakąś metarefleksją, intuicją istnienia bytów o jakości wyższej niż fizyczna, a może tylko marzeniem o takiej możliwości. Zbudowany z samych wątpliwości, artysta zaprzeczyłby zarazem każdej zdefiniowanej przez siebie wizji”.
Wiesław Banach, Zdzisław Beksiński 1929–2005, wyd. Bosz 2011 s. 167, 205

* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.