akwarela, papier, 34 × 48,5 cm w świetle passe-partout
sygn. p. d.: WWeiss.
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Wojciech Weiss Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (m.in. u L. Wyczółkowskiego), a także w Paryżu, Rzymie i Florencji. W 1896 r. udał się w podróż artystyczną po Europie. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Już w 1913 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, zaś później trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Od 1899 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", a w 1909 został jego prezesem. Był jednym z największych twórców okresu Młodej Polski. Jego malarstwo odzwierciedla dekadencki nastrój epoki, a przy tym było zapowiedzią tendencji ekspresjonistycznych. Wśród podejmowanych przez artystę tematów dominują akty, pejzaże oraz martwe natury. Weiss malował m.in. widoki z okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 30-tych artysta regularnie przyjeżdżał na plenery nad Bałtyk. Po 1905 roku twórczość Weissa skłaniała się w kierunku koloryzmu, przybierając formy szczególnej transformacji barwy, by w późniejszym okresie nasycić się intensywną kolorystyką. Prace olejne Weissa zadziwiają nie tylko intensywnością kolorytu, lecz także fakturalną gęstością. Akwarele natomiast zdumiewają przejrzystością i lekkością tonu.
Czytaj więcej