autolitografia na kremowej tincie z albumu: Teka autolitografii Czartaka z 1928 r., 14,5 x 19,5 cm w świetle passe-partout
Wojciech Weiss Malarstwo studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (m.in. u L. Wyczółkowskiego), a także w Paryżu, Rzymie i Florencji. W 1896 r. udał się w podróż artystyczną po Europie. W 1907 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Już w 1913 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego, zaś później trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Od 1899 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", a w 1909 został jego prezesem. Był jednym z największych twórców okresu Młodej Polski. Jego malarstwo odzwierciedla dekadencki nastrój epoki, a przy tym było zapowiedzią tendencji ekspresjonistycznych. Wśród podejmowanych przez artystę tematów dominują akty, pejzaże oraz martwe natury. Weiss malował m.in. widoki z okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 30-tych artysta regularnie przyjeżdżał na plenery nad Bałtyk. Po 1905 roku twórczość Weissa skłaniała się w kierunku koloryzmu, przybierając formy szczególnej transformacji barwy, by w późniejszym okresie nasycić się intensywną kolorystyką. Prace olejne Weissa zadziwiają nie tylko intensywnością kolorytu, lecz także fakturalną gęstością. Akwarele natomiast zdumiewają przejrzystością i lekkością tonu.
Czytaj więcej
powrót
O nas
