Ulubiona przez Kossaków tematyka z koniem jako głównym bohaterem obrazu otrzymała orientalną oprawę. Było to zgodne z modą na Lewant, która istniała w polskim malarstwie od XIX w. (np. liczne wersje ?Farysa? Juliusza Kossaka, panorama ?Bitwa pod piramidami? Wojciecha Kossaka i zespołu i jej rozmaite fragmenty, motywy arabskie w twórczości T.Ajdukiewicza, St.Chlebowskiego, W.Pawliszczaka, A.Styki. Malowany obraz malowany prima vista, bez wstępnego szkicu, zadziwia lekkością i ekspresją rysunku (...).
Fragment ekspertyzy A. Konopackiego
Wojciech Kossak W 1871 roku przerwał naukę w krakowskim gimnazjum i podjął studia w SSP w Krakowie pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza. Trzy lata później, w 1874 roku wyjechał na dalsze studia do Monachium. Tam nauki pobierał u Aleksandra Straehubera, Aleksandra Wagnera oraz Wilhelma Lindenschmita. Dalsze studia malarskie kontynuował w Paryżu w latach 1877 – 1883. W roku 1895 wyjechał do Berlina, gdzie wraz z Julianem Fałatem namalował panoramę pt. Berezyna. Dzieło to odniosło bardzo duży sukces, a sam cesarz Wilhelm II namówił artystę do pozostania w Berlinie, w którym artysta faktycznie przebywał do 1902 roku. Kossak pracował także na dworze Franciszka Józefa II. W roku 1913 objął stanowisko profesora warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Uczestniczył w wielu wystawachkrajowych między innymi w Krakowie, Lwowie, Warszawie, a także i zagranicznych – na paryskich Salonach, Budapeszcie, Pradze, Londynie i Petersburgu. Kossak jawił się jako niezrównany malarz scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Szczególnie chętnie i ze znawstwem malował konie.
Czytaj więcej