Aukcja Prac na Papierze: Sztuka dawna / 9 lutego 2019

2. Wojciech Gerson | Wieśniacy z okolic Sandomierza, 1854 r.

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Prac na Papierze: Sztuka dawnaWieśniacy z okolic Sandomierza, 1854 r.
powrót
2
Wieśniacy z okolic Sandomierza, 1854 r.

Wojciech Gerson (1831 Warszawa - 1901 tamże)

Wieśniacy z okolic Sandomierza, 1854 r.

akwarela, papier, 22 × 18 cm
sygn. i dat. p. d.: W. Gerson 185 (4)
na odwrocie orzeczenie biegłego sądowego dra Stanisława Dąbrowskiego z dn. 10.XII.1963 r.

Kompozycja reprodukowana w: Costumes Polonais: dessinés d’aprés nature par Gerson, Lithographiés par E. Desmaisons, A Varsovie: Publié par Daziaro [1855], tabl. 7 z podpisem:
Z okolic Sandomierza [litogr.]

Literatura:
A. Vetulani, Wojciech Gerson, Warszawa 1972
K. Molendziński, Wojciech Gers

Kompozycja reprodukowana w:
“Costumes Polonais: dessinés d’aprés nature par Gerson”, Lithographiés par E. Desmaisons, A Varsovie: Publié par Daziaro [1855], tabl. 7 z podpisem: „Z okolic Sandomierza „[litogr.] Literatura: A. Vetulani, Wojciech Gerson, Warszawa 1972
K. Molendziński, „Wojciech Gerson 1831–1901”, Warszawa 1939 A. Jacher-Tyszkowa, Grafika polska XIX wieku jako źródło do badań nad strojem, „Polska Sztuka Ludowa” 1975 nr 4., s. 220–221

Akwarela pochodzi z wczesnego okresu twórczego Gersona i wchodzi w skład materiału ikonograficznego dokumentującego ubiory ludowe ziemiaństwa polskiego. Artysta jako przedstawiciel realizmu w sztuce rejestrował obserwacje bezpośrednio z natury podczas „wędrówek piechotnych” po kraju, których początek datuje się na 1849 r. Sporządzone w ramach cyklu prace, w tym prezentowana w katalogu akwarela, zostały opublikowane w 1855 r. w formie chromolitografii w albumie Costumes Polonais: dessines d’apres nature par Gerson, Lithographies par E. Desmaisons, w którym znalazło się 14 tablic barwnych przedstawiających ubiory m. in. z okolic Suwałk, Tykocina, Płocka, Augustowa, Kujaw, z terenów Podlasia, Mazur (2 tabl.), Galicji. Analogiczna akwarela znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie: Wieśniacy z okolic Sandomierza, 1854 r., akwarela, papier, 20,8 × 16,3 cm w św. passe-partout, sygn. i dat. p. d.: W.Gerson 1854 (por.:
P. Kopszak, Wojciech Gerson [1831–1901], Warszawa 2007).
„Zainteresowanie kostiumologią i modą na specyficzne tematy rodzajowe w malarstwie i grafice, jak: postacie rzemieślników, domokrążców, przekupniów, chłopów – datowała się od XVII w. jako ogólnoeuropejski prąd w sztuce, o rożnym nasileniu i przejawach, aż do połowy wieku XIX. W XIX w. było w Polsce wielu oryginalnych i utalentowanych artystów, którzy zajmowali się rysowaniem ubiorów ludowych, a także wielu odtwórców, popularyzujących czy powielających stworzone przez innych typy strojów. To szczególne zainteresowanie strojem dziewiętnastowiecznym i jego krajową egzotyką, odkrywanie i tropienie wątków rodzimych było wynikiem specyficznej sytuacji Polski, rozdartej przez trzy zabory oraz uświadomioną przez ludzi światłych koniecznością zbierania pamiątek krajowych, zwłaszcza tych, które dotyczyły problematyki zaniedbywanego od strony badawczej ludu wiejskiego.”
A. Jacher-Tyszkowa, Grafika polska XIX wieku jako źródło do badań nad strojem, „Polska
Sztuka Ludowa” 1975 nr 4, s. 210

Wojciech Gerson
W latach 1844–1851 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych: studiował na Oddziale Architektury, lecz po roku przeniósł się na Wydział Malarstwa, gdzie uczył się pod kierunkiem Jana Feliksa Piwarskiego, Christiana Breslauera, i Marcina Zalewskiego. W 1851 r. ukończył z wyróżnieniem studia i otrzymał dwuletnie stypendium w ASP w Petersburgu. Był uczniem A. T. Markowa i W. I. Grigorowicza. W 1856 wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w pracowni Leona Cognieta i studiował dzieła dawnych mistrzów w muzeach. W stolicy Francji prowadził dyskusje na temat sztuki narodowej w kręgu polskich artystów osiadłych na emigracji – m. in. z Cyprianem Norwidem, Teofilem Kwiatkowskim czy Henrykiem Pillatim. W 1858 r., po powrocie do Warszawy, rozwinął działalność artystyczną i publiczną. W 1860 r. był współzałożycielem, a później wiceprezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W ramach działalności tej instytucji organizował ważne przedsięwzięcia artystyczne, publicystyczne oraz kolekcjonerskie. Uczył malarstwa i rysunku w warszawskiej Klasie (Szkole) Rysunkowej, gdzie wykształcił się m.in. Chełmoński, Wyczółkowski, Stanisławski, Podkowiński, Okuń i Pankiewicz. Stale utrzymywał kontakty z Akademią Petersburską, która w 1878 r. nadała mu tytuł profesora. Często wyjeżdżał za granicę – do Berlina, Włoch, Wiednia, Pragi i kilkakrotnie do Paryża. Dużo podróżował po kraju, a szczególnie często i chętnie jeździł w Tatry. Gerson mistrzowsko posługiwał się wieloma technikami plastycznymi: malarstwem olejnym i freskowym, akwarelą, rysunkiem i litografią. Był ilustratorem, krytykiem i publicystą. Zgodnie z kanonem tematów akademickich pierwszoplanowe miejsce w jego twórczości zajmowały kompozycje historyczne, alegoryczne oraz religijne. Prócz tego malował rodzajowe sceny wiejskie, portrety i pejzaże. Szczególnie uwielbiał widoki Tatr; chętnie ukazywał mroczne lasy, zbiorniki wodne czy masywy górskie.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
18 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się