akwarela, tusz, papier, 16,5 x 11 cm
sygn. p. d.: W. Gerson oraz dat. l. d.: Warszawa d 28 Stycznia 1881 r, opis. śr. d.: Fenicjanin
Wojciech Gerson W latach 1844–1851 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych: studiował na Oddziale Architektury, lecz po roku przeniósł się na Wydział Malarstwa, gdzie uczył się pod kierunkiem Jana Feliksa Piwarskiego, Christiana Breslauera, i Marcina Zalewskiego. W 1851 r. ukończył z wyróżnieniem studia i otrzymał dwuletnie stypendium w ASP w Petersburgu. Był uczniem A. T. Markowa i W. I. Grigorowicza. W 1856 wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w pracowni Leona Cognieta i studiował dzieła dawnych mistrzów w muzeach. W stolicy Francji prowadził dyskusje na temat sztuki narodowej w kręgu polskich artystów osiadłych na emigracji – m. in. z Cyprianem Norwidem, Teofilem Kwiatkowskim czy Henrykiem Pillatim. W 1858 r., po powrocie do Warszawy, rozwinął działalność artystyczną i publiczną. W 1860 r. był współzałożycielem, a później wiceprezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W ramach działalności tej instytucji organizował ważne przedsięwzięcia artystyczne, publicystyczne oraz kolekcjonerskie. Uczył malarstwa i rysunku w warszawskiej Klasie (Szkole) Rysunkowej, gdzie wykształcił się m.in. Chełmoński, Wyczółkowski, Stanisławski, Podkowiński, Okuń i Pankiewicz. Stale utrzymywał kontakty z Akademią Petersburską, która w 1878 r. nadała mu tytuł profesora. Często wyjeżdżał za granicę – do Berlina, Włoch, Wiednia, Pragi i kilkakrotnie do Paryża. Dużo podróżował po kraju, a szczególnie często i chętnie jeździł w Tatry. Gerson mistrzowsko posługiwał się wieloma technikami plastycznymi: malarstwem olejnym i freskowym, akwarelą, rysunkiem i litografią. Był ilustratorem, krytykiem i publicystą. Zgodnie z kanonem tematów akademickich pierwszoplanowe miejsce w jego twórczości zajmowały kompozycje historyczne, alegoryczne oraz religijne. Prócz tego malował rodzajowe sceny wiejskie, portrety i pejzaże. Szczególnie uwielbiał widoki Tatr; chętnie ukazywał mroczne lasy, zbiorniki wodne czy masywy górskie.
Czytaj więcej