olej, płótno, 61 × 46 cm
sygn. i dat. p. d.: 1935 (?)/Wł. Terlikowski
„Absolutna antytezą Boznańskiej zwłaszcza w sensie indywidualności wzrokowej i technicznej – jest Terlikowski, przez krytyków francuskich za pogrobowca impresjonizmu uważany. I on wprawdzie nie precyzuje konturów rysunkiem linijnym, i on podporządkowuje swoją wyobraźnie wyobraźnię przypadkowym wrażeniom optycznym, lecz krajobrazy jego i kwiaty malowane są kolorami o wyraźnie określonych barwach i o silnym napięciu walorów świetlnych, kolorami kładzionymi na płótno szerokim gestem szpachli.”
Z.S. Klingsland, Malarze polscy w Paryżu, „Sztuki Piękne”, IX, 1933.
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Studiował w akademii monachijskiej oraz w Paryżu u J.P. Laurensa. W 1911 r. na stałe zamieszkał w Paryżu. Debiutował w roku 1900 wystawą indywidualną w galerii Bernheim-Jeune. W roku 1912 brał udział w Salonie Jesiennym. Wielokrotnie prezentował swoje prace, przede wszystkim w Paryżu, ale i w Wenecji, Brukseli oraz w Polsce. W 1973 roku w Galerie Jean Charpentier miał retrospektywną wystawę. Malował pejzaże będące pamiątką z licznych podróży, dekoracyjne martwe natury oraz portrety. Bliski w swej twórczości fowizmowi, stosował kontrastowe zestawienia fakturalne kładzionych farb – często używał szpachli.